تسهیل کننده های پایبندی به رژیم درمانی در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲: یک مطالعه ی پدیدارشناسی

مقدمه: دیابت بیماری مزمنی است که به دلایل متعددی توجه سیستم بهداشتی ـ درمانی جهان را به خود معطوف نموده است. ماهیت این بیماری به گونه ای است که بسیاری از جنبه های زندگی روزانه را متأثر می سازد و در درمان آن یک رویکرد زیستی ـ روانی ـ اجتماعی نیاز است. یکی از مشکلات عمده در کنترل مطلوب این بیماری، عدم پایبندی بیماران به رژیم های درمانی است. این مطالعه ی کیفی با هدف بررسی تجربه های بیماران از عوامل تسهیل کننده ی پایبندی به رژیم درمانی انجام شد. مواد و روش ها: مطالعه ی حاضر مطالعه ای کیفی، پدیدارشناسی و توصیفی است. مشارکت کنندگان، 11 بیمار مبتلا به دیابت نوع 2 مراجعه کننده به مرکز تحقیقات غدد درون ریز و متابولیسم اصفهان و بیمارستان الزهرا در نیمه ی اول سال 1385 بودند که به صورت مبتنی بر هدف انتخاب شدند. داده ها با استفاده از مصاحبه های عمیق سازمان نیافته جمع آوری و به روش کلایزی تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: مفاهیمی که در تجربه های بیماران به عنوان عواملی در راستای تسهیل عملکرد و افزایش انگیزه ی فرد در فرایند خودمراقبتی مطرح شدند، عبارت بودند از: ترس، رضایت از تیم درمان، حمایت، هشدار عینی، بازخورد و رضایت از درمان. نتیجه گیری: تمرکز بر رضایت بیمار از درمان و خدمات درمانی، درک کافی از جدیت بیماری، اضطراب تجربه شده توسط بیمار، درگیر نمودن خانواده به عنوان منبع ضروری حمایت، بازخورد به بیمار در مورد یافته های آزمایشگاهی و فرایند خودمراقبتی از مواردی است که باید به عنوان راهکار مناسبی برای تحریک تغییر رفتار و افزایش انگیزه، در برنامه ریزی های خدمات درمانی مدنظر قرار گیرند.